1ste Bier Verhaal van Oktober: Kulmbacher Eisbock - Duitsland

Kulmbacher Eisbock

Bier is per ongeluk ontstaan ergens duizenden jaren geleden en met de bierstijl Eisbock ook, maar dan minder lang geleden. De geschiedenis begon in 1890 te Kulmbach, Opper-Franken in Noord-Beieren door een fout van een knecht van een brouwer.

Tijdens een koude winternacht liet de knecht twee houten vaten met Bockbier buiten staan. De houten vaten waren dus stuk gevroren in die nacht en de volgende ochtend waren nogal geschrokken door het gebeuren, het was een soort van economische ramp. De brouwer en zijn knecht kwamen erachter dat er nog vloeistof in die blokken ijs zat. Weggooien is zonde en ook een geval redden wat er te redden valt, werd het ijs verwijderd en vloeistof behouden.

Maar de knecht kreeg een straf voor zijn falen, opdrinken van het overblijfsel maar het bleek veel lekkerder te zijn dan verwacht. Het was per ongeluk een veel donkerder en krachtiger Bockbier geworden, het jaar deden ze het weer bij brouwerij Reichelbräu.

Doordat het bier uit water en alcohol bestaat, bevriest het water en de alcohol niet. Het overgebleven bier wordt donkerder van kleur, sterker in alcohol en minder bitter van smaak. In dit geval een Bockbier van 6,5% kan de 9% to 14% halen en als men het proces blijf herhalen zijn er hogere alcoholpercentage haalbaar, maar dat is materiaal voor een ander bier verhaal. Wel oppassen met het invriezen van bier als men te ver mee gaat zullen ook de smaakstoffen bevriezen, dat mag omwille van het bier niet gebeuren.

Overigens halverwege de jaren 90 was er een korte rage met dit principe alleen was het bevriezen van Lagers, met hetzelfde resultaat en dit gebeurden in Noord-Amerika. Het bier werd zwaarder van 5% naar bijna 6%, maar de bitterheid was nagenoeg weg. Reichelbräu heet sinds 1996 Kulmbacher maar dat ga ik volgende maand behandelen. 

De Kulmbacher Eisbock heeft een zeer donkerbruine kleur en het alcoholpercentage is 9,2%. De smaak is weinig bitter maar wel lekker zoet, met een licht branderig gevoel in de mond. Tonen van karamel, pruimen, zoethout, rozijnen en butterscotch en ondanks al deze extra smaken is het een verfijnd drinkbaar brouwsel. Maar al met al deze methode van brouwen is wel wat duur en met microbrouwerijen merk je wel bij het afrekenen.

Eigenlijk doet het verhaal winters aan maar het is oktober en dan is de “bok(bier) los”, dus ook de Eisbock. Volgt nog een link en filmpje. http://www.kulmbacher.de/de/klb/Braukunst/index.php