Bier+Randzaken = Stadsbrouwerij Maastricht de Maltezer - Nederland

Stadsbrouwerij Maastricht 

de Maltezer  

Dit keer een bierverhaal over het terugbrengen van een geliefd bier, althans een poging dar toe en dat komt best vaak voor. Hiervoor gaan we in dit verhaal naar Maastricht en om preciezer te zijn de wijk Wyck op de rechteroever van de Maas. Hier was Brouwerij De Ridder te vinden van 1857 toen de gebroeders Joseph en Louis Aubel een brouwerij begonnen, die ze Gebroeders van Aubel's Bierbrouwerij noemden. De wijk Wyck was in die tijd bezaaid met brouwerijen en had op zijn hoogtepunt er zo'n veertig. Wyck was ook nog niet volgebouwd als nu het geval is maar dat ging wel gebeuren. 

In 1929 kwam er nieuwe naam namelijk Bierbrouwerij De Ridder naar het belangrijkste merk. De gebroeders hadden de rechten van de naam gekocht van een brouwerij te Retersbeek en de biernaam heeft met de betekenis van de plaatsnaam te maken, Reter = ridder. Ook besloten ze dat ze in 1929 overgingen op het brouwen van ondergistende bieren en Ridder Pilsener was voor vele jaren een begrip in Maastricht. In ieder geval Bierbrouwerij De Ridder groeide en de concurrentie in Wyck was rond 1971 compleet verdwenen.

Ridder Pilsener werd trouwens sinds 1925 gebrouwen net zoals in die tijd werd er ook een Oud Bruin gebrouwen, het donkere laag in alcohol gezoete ondergistende bier. In 1954 kwamen ze met voor die tijd één van de eerste speciaalbieren van Nederland, dit was de Maltezer. Dit bier was van de bierstijl Dortmunder een ondergistend bier ontstaan in de stad Dortmund, daar zijn ze rond de 5,5% en de Nederlandse varianten zijn/waren zwaarder. De Duitse varianten zijn helder goudkleurig en in Nederland konden ze ook helder amberkleurig zijn. Deze bierstijl wordt gebrouwd met meer mout, wat meer suiker oplevert en dat wordt omgezet in wat meer alcohol.

In 1982 werd brouwerij door Heineken overgenomen van de familie Aubel en op dat moment werden er de Ridder Pilsener, Ridder Oud Bruin en Ridder Maltezer gebrouwen. Heineken kennende gingen ze klooien aan het receptuur en Ridder Pils toendertijd bekend om zijn hopbitterheid en Heineken maakte het zoeter. Voor de Maltezer werd om kosten te drukken minder mout gebruikt en meer suiker toegevoegd om hetzelfde effect te krijgen. 

Ook kwamen er bieren bij om te beginnen met Ridder Bockbier in 1987 op de markt nadat het jaren weg was geweest. Als antwoord op het succes van het Belgische Hoegaarden Wit werd er besloten door Heineken dat er in Maastricht een Witbier moest worden gebrouwen. Dit zou het Wieckse Witte worden en dat werd zo populair dat het ook buiten Maastricht moest worden gebrouwen. Wieckse Witte zag het licht in 1988 en niet bedoeld alleen bedoeld als Ridder merk, maar een iets meer op zijn eigen staand iets. Het populaire amberkleurige Belgische Palm moest ook een tegenhanger van Heineken krijgen en dat werd Vos. Feitje het bier is vernoemd naar een trekpaardras Vosse en laat Palm een trekpaard in zijn logo hebben. 

Het succes van Wieckse Witte deed de das om voor Bierbrouwerij De Ridder en ook het feit dat men niet kon uitbreiden in Wyck. Ook wilde de gemeente Maastricht de buurt autoluwer maken zodat vrachtwagens te lang bezig waren om er te komen en vertrekken. Al dit deed Heineken besluiten om de stekker uit de brouwerij te trekken in 2002. Op Wieckse Witte na werd er gestopt met het brouwen van de andere Ridder biermerken, wat de nodige teleurstelling opleverde in Maastricht en bier liefhebbend Nederland. Trouwens niet zo lang geleden deed Heineken ook bij Wieckse Witte de das om en heeft het vervangen door Affligem Wit.

Het pand stond jaren leeg en er was een hoop gesteggel wat er met het monumentale gebouw moest gebeuren. In 2018 waren ze eruit er komen woningen, detailhandel en horeca. Die horeca werd dus Stadsbrouwerij de Maastrichter Maltezer en met een bij bedoeling het Maltezer bier terug te brengen want dat was al de vraag voordat de brouwerij nog op papier stond of dat weer zou kunnen. Dus er werden verschillende brouwsel gebrouwen en men kon proeven wat men er van vond. Na achttien brouwsel werd duidelijk dat het twaalfde brouwsel het geliefd was. 

Het was zo dat deze nieuwe brouwerij het merknaam Ridder mocht gebruiken wat eigendom van Heineken is, mag de term Maltezer wel gebruikt worden wegens historische banden met Maastricht. Frappant is wel dat de naam Ridder nog op de gevel staat maar dat heeft te maken met de monumentale status. Met de oude brouwers van Ridder is erop los geëxperimenteerd maar men wilde niet de zoete oude Maltezer één op één terug hebben, maar iets bitterder smakend naar de huidige maatstaven. 

In 2021 werd de brouwerijnaam iets makkelijk gemaakt namelijk Stadsbrouwerij Maastricht, tevens de huisstijl en is de nabij gelegen Sint-Servaasbrug in het logo verwerkt met het wapen van Maastricht. De brouwerij met proeflokaal zit als je voor de ingang staat van de oude Ridder brouwerij links en rechts kan men in een bierwinkel terecht. Nou brouwen ze meer bieren maar dat is voor een andere keer en hou het nu bij de Maltezer. 

De Maltezer een Dortmunder in de Nederlandse stijl met een alcoholpercentage van 6,5% en de kleur is licht troebel amber. De smaak is zoet bitter met een licht droogje met tonen van karamel, licht geroosterd mout en een beetje vanille en noten. 

Dat was een verhaal over een bier dat verdwenen was maar niet uit het collectieve geheugen zodat het loont om het terug te brengen, althans in dit geval een lichtelijk andere vorm. Dus na een bezoek aan de binnenstad van Maastricht kan men terecht bij de Stadsbrouwerij Maastricht voor een biertje. Volgt nog de link en een filmpje. Link naar Stadsbrouwerij Maastricht