Bier+Randzaken = Goddard’s Ale of Wight - Engeland
Goddard’s
Ale of Wight
Gescheiden door de zeestraat Solent van Hampshire kan men hier per veerboot, per catamaran of per hovercraft met respectievelijke reistijden van 45 minuten, 15 minuten en 10 minuten. Het zijn wel de vaartijden als je vanuit Portsmouth vertrekt, vanuit Southampton en Lymington kan men ook een veerboot nemen.
Het is één van de oudste vakantiebestemmingen in Engeland en koningin Victoria en prins Albert kwam hier graag sinds 1847 en overleed er zelfs in 1901 in haar geliefde Osborne House. Victoria was hier als kind geweest en Albert moest het aan de Golf van Napels denken dat ze hier een huis kochten die koninklijk gezien te klein was voor ze. Dus Albert ontwierp het Osborne House en liet het er Italiaans uitzien en Londense architect annex aannemer die ervaring had met de voorgevel van Buckingham Palace bouwde het. Hier konden ze bijkomen van het hofleven en het drukke Londen. Het Osborne House is te bezoeken vlakbij het plaatsje East Cowes in het noorden van het eiland.
Toen de Britse gewone man langzaam vanaf eind 19de eeuw vakantiedagen en meer geld kreeg plus dat de treinen voor goede verbinding ging zorgen, zelfs Isle of Wight heeft een zeer bescheiden spoorlijn. Besloten net zoals hun koningin hier op vakantie te gaan en het voor Engelse begrippen heeft het een heerlijk klimaat, het vriest er bijna nooit en heeft een zonnig klimaat in de zomer. De strandvakantie zijn wel een stuk minder geworden aangezien Britten liever naar Spanje, Portugal, Griekenland of Turkije gaan tegenwoordig. Komen hier wel er nog toeristen die komen wandelen, fietsen, varen en voor de natuur.
Bij muziekliefhebbers gaat er ook wel een belletje rinkelen met dit eiland, namelijk het befaamde Isle of Wight Festival. Het huidige muziekfestival dat sinds weer 2002 gehouden wordt is de reïncarnatie van het legendarische festival dat tussen 1968 en 1970 werd gehouden. De 1ste editie had een bezoekersaantal van 10 duizend, de 2de kwamen er al meer en het er waren 150 duizend. Maar de 3de editie kwamen er zo'n 600 duizend tot 700 duizend muziekfans op af. Doordat deze editie nogal chaotisch georganiseerd was kwamen veel muziekfans zonder kaartje erheen, die letterlijk door de hekken heengingen en dus zonder betalen binnenkwamen. De organisatie kon niet veel meer dan van het festival een gratis-festival maken, tevens werden de optredens gefilmd en zijn ze ergens wel terug te kijken. Met recht is deze editie vergeleken met de eveneens beroemde Woodstock en men kan hier klikken om te zien wie er optraden.
Op biergebied is het op de kleine eiland met grootste daden erg bescheiden met vier brouwerijen, dus bij schotel ik jullie twee brouwerijen en hun bier voor.
Brouwerij Yates (2000) is te vinden in het dorpje Newchurch wat iets ten westen van Sandown bevindt. Strikt het eiland alleen genomen komt men de bieren van deze brouwerij alleen op het eiland tegen, dat hadden ze binnen een paar jaar al gerealiseerd en wat de brouwers niet hadden verwacht. Op het vasteland komt men Yates sporadisch tegen en ik kwam het tegen op het Great British Beer Festival te Londen. Dark Side Of The Wight is een Porter van ze en het bier heeft een alcoholpercentage van 5%, de kleur is helder zeer donkerbruin. De smaak is licht zoet bitter met tonen van karamel, gedroogd fruit en geroosterd mout.
Dit was het verhaal over Isle of Wight en ergens volgende maand keren we terug naar de Kanaaleilanden, volgt er eerst nog een filmpje.
Reacties
Een reactie posten