Bier+Randzaken = Albatross Ale - Sint-Helena, Ascension en Tristan da Cunha

 Albatross Ale

Laten we eens een afgelegen Brits overzees gebied die bestaan uit eilanden behandelen en het is te vinden in het zuidelijke gedeelte van de Atlantische Oceaan. Voor 2009 noemden ze het Sint-Helena and Dependencies en met die laatste bedoelen ze de eilanden Ascension en Tristan da Cunha mee, alle drie autonoom. Maar om geen onderscheid te maken tussen de drie eilanden heet het Sint-Helena, Ascension en Tristan da Cunha ook sinds 2009 is de Union Jack de vlag, al hebben de eilanden hun eigen vlag.

Dus het lijkt me eens interessant deze afgelegen plekken te behandelen en laat ik van noord naar zuid gaan om bij het bier gedeelte te komen. De eilanden van vulkanische oorsprong en werden in 1501 ontdekt door de Portugezen maar de Engelsen hadden de meeste interesse wegens de strategische ligging en namen het in 1657. De Nederlanders hadden tijdelijk interesse zo rond 1533 en 1551 maar de Kaap de Goede Hoop kolonie liep beter. Geografisch zijn de afstanden tussen de eilanden enorm van het noordelijke Ascension naar het onbewoonde Gough is het 3642 km. Wat ook klimatologisch groot verschil oplevert, Ascension heeft gemiddelde temperatuur van 20 graden, Sint-Helena wordt het al gematigder, Tristan da Cunha doet niet onder voor de Faeröer Eilanden en het onbewoonde Gough vriest het in de winter. Totaal wonen er ongeveer er 5633 mensen in het Britse overzeese gebied Sint-Helena, Ascension en Tristan da Cunha maar laat je bij elk eiland weten hoeveel er wonen.

Ascension ligt zo'n 1300 km ten noorden van Sint-Helena, 1600 km ten oosten van Brazilië, 2300 km ten westen van Angola en tenslotte 3700 km van Tristan da Cunha. Het heeft 806 inwoners en van de bewoonde eilanden is het kleinst met een oppervlakte van 88 km² en de hoofdstad is Georgetown. Ontdekt op 21 mei 1501 wat toevallig Hemelvaartsdag was in dat jaar en Portugese ontdekkingsreiziger João da Nova ontdekte en gaf het eiland zijn naam, Ascension betekent hemelvaart. Aanvankelijk was het eiland kaal en dor, het werd gebruikt door zeelui die zeevogels en schildpadden doden voor voedsel en de Portugezen lieten er geiten achter voor datzelfde doel. Zeeofficier Leendert Hasenbosch werd in 1725 achtergelaten omdat hij werd beschuldigd voor homoseksualiteit en werd achtergelaten. Een jaar later vonden Engelsen zijn tent en dagboek maar zijn lijk was verdwenen. Maar pas in 1815 kreeg het eiland permanente bewoning nadat Napoleon werd verbannen naar Sint-Helena en men de Fransen op afstand wilden houden. Ook werd het eiland vanaf 1848 beplant met bomen en grassen om vee te laten grazen, wat een sterk staaltje menselijk milieu verpesting is. In de Tweede Wereldoorlog bouwden de Amerikanen een luchtmachtbasis die ze nu delen met de Britten en de landingsbaan die er ligt werd verlengt om eventueel spaceshuttles te laten landen wat nooit is gebeurd. 

Om er te komen moet je eerst naar Sint-Helena en kan je een vliegtuig nemen maar alleen op de tweede zaterdag van de maand en het vertrek is op tweede zondag van de maand. Overnachtingsmogelijkheden zijn er niet want maar het enigste hotel is enige tijd geleden gesloten, dus wees creatief voor een slaapplaats. Plekken om uit eten en wat te gaan drinken zijn ook op één hand te tellen, wat logisch voor deze locatie. Sportvissen is de reden om hierheen gaan en duikers treffen geweldige plekken aan. Ook zij er strandjes en inhammetjes waar men kan zwemmen maar er zijn ook plekken dat het niet gaat door gevaarlijke onderstroom. Of je gaat te voet het eiland in de rondte om wat van de natuur te genieten.

Sint-Helena ligt 1300 km ten zuiden van Ascension, 4000 km ten oosten van Rio de Janeiro, 1950 ten westen van Angola en zo'n 2450 km ten noorden van Tristan da Cunha. Het heeft de meeste inwoners van de drie eilanden met ongeveer 4534 mensen. Qua oppervlakte is het de middelste en de afmetingen zijn 121 km². De hoofdstad is Jamestown plus dat van het complete overzeese gebied, maar dit dorp is niet de grootste nederzetting op het eiland. Van de acht nederzettingen staat het op de vierde plaats want het ligt ingeklemt tussen twee kliffen. De Portugese ontdekkingsreiziger João da Nova ontdekte dit eiland ook en vermoedelijk op 3 mei 1502, de dag van de heilige Helena van Constantinopel in die tijd want dat is nu 18 augustus. De Portugezen lieten er vee, fruitbomen en groenteplanten achter voor later als ze dat nodig zouden hebben. Ook bouwden ze een kapelletje en twee huisjes om bij te komen van hun reizen. Nederlandse piraten plunderden de boel en het eiland kwam in 1633 in bezit van de Verenigde Oost-Indische Compagnie die niet veel deden met Sint-Helena. 1658 werd het de tweede Engelse kolonie en een bescheiden begin want de eerste was Bermuda ook zo'n klein eiland. Totdat het Suezkanaal oen ging was dit meest belangrijkste strategische locatie van de Engelsen later Britten, zeker met de komst van Napoleon die hierheen werd verbannen tot zijn dood in 1821. 

Tot 2016 was Sint-Helena alleen bereikbaar per boot en in 2017 ging het vliegveld open om het eiland beter bereikbaar te maken en heel belangrijk toeristen te trekken. Want dat is wel nodig voor de bevolking hier die moeilijk werk kan vinden, sommigen vinden werk op Ascension of op de Falklandeilanden. In ieder geval er zijn meer hotels en dergelijke overnachtingsgelegenheden dan op Ascension en Tristan da Cunha, dus ook meer eet en drink gelegenheden dan die twee. Er is een lijndienst maar die moet goed bestudeerd worden als je na een wandeltocht terug naar Jamestown wil, anders extra wandeling. Er zijn paar museums en Longwood House waar Napoleon gedwongen verbleef is redelijk populair. Ook staan er genoeg gebouwen in de Georgiaanse architectuur en Plantation House waar de gouverneur resideert is een mooie tuin. Daar wonen drie Seychellenreuzenschildpadden die hier heen werden gebracht en eentje is bijzonder, hij heet Jonathan en is de oudste levende wezen ter wereld met een respectabele leeftijd van 189. 

Tristan da Cunha bestaat uit het eiland met dezelfde naam en de twee nabijgelegen onbewoonde eilanden Inaccessible en Nightingale. Dan heb je nog het onbewoonde eiland Gough als we de twee Zuid-Afrikaanse meteologen niet meereken, dat eiland ligt zo'n 350 km zuidelijker. Tristan da Cunha ligt 2780 km ten westen van Kaapstad en zo'n 3900 km ten oosten van Montevideo en tenslotte 2437 km ten zuiden van Sint-Helena. Het eilandgebied Tristan da Cunha en dat zijn al die eilandje bij elkaar heeft het een oppervlakte van 207 km², Tristan zelf is 88 km² groot wat het net zo groot maakt als Ascension. Er is maar één nederzetting op Tristan en dat is Edinburgh of the Seven Seas of ook wel genoemd The Settlement of The Village. Qua inwoners is de bevolkingsaantal heel bescheiden met 293 mensen. Tristão da Cunha een Portugese admiraal en ontdekkingsreiziger is de ontdekker die vanuit Brazillië te ver zuidelijk voer op weg naar Kaap de Goede Hoop. Toen de bemanning bevriezingsverschijnselen begonnen te krijgen werd het roer om en in 1506 per toeval het eiland ontdekte. Hij ging niet aan land want de zee was er onstuimig maar vernoemde het wel naar hem en de Engelse verengelste de naam. De Nederlanders bezochten het eiland in de 17de eeuw paar keer, de Fransen onderzochten het eiland in 1767 en 1793. De Britten dachten erover om er een strafkolonie van te maken rond de jaren 1780 maar dat werd uiteindelijk Australië. Maar van 1810 werd het pas bewoond en met Napoleon 2437 km verderop op Sint-Helena werd er een garnizoen geplaatst voor de zekerheid. Het leven op Tristan was toen ruig en hard en in 1906 werd er door Britse overheid aangeboden om het eiland te verlaten, wat de eilanders afsloegen en de Britse overheid kon niet beloven hen verder te helpen als er problemen waren. Nou in 1961 was er een vulkaanuitbarsting die de Britse overheid besloot toch te helpen en de hele bevolking naar Engeland te evacueren. De hoofdstad heeft de uitbarsting doorstaan en de bewoners kwamen in 1963 om hun afgelegen leven weer op te bouwen.

Omdat er geen ruimte is voor een vliegveld kan men er alleen komen met een boot vanuit Kaapstad en die tocht duurt zes dagen, planning is vereist en het kost nogal wat tijd en geld. De mensen die hierheen gaan komen toch voor de afgelegenheid te ervaren, bewoners zeggen ook wel dat ze het gras kunnen horen groeien. Voor de rest kun je er wandelen of wat klimmen, de vulkaan Queen Mary's Peak heeft een hoogte van 2062 meter. Ook worden er vistripjes aangeboden en er zijn tochtjes naar de onbewoonde eilanden. Om er te verblijven er worden huisjes verhuurd of men verblijft bij een eilander. Er is een winkel om aan de dagelijkse behoeften te voorzien, koffietent waar men een hapje kan eten en een bar die later in het verhaal terugkomt. Dan volgen nu de drie onbewoonde eilanden en wat er te zien valt als je toch Tristan da Cunha bezoekt.

Inaccessible en de naam zegt het al "ontoegankelijk" want het rijst loodrecht uit zee met een hoogte van 516 meter en de bovenkant is vrijwel plat. Het eiland heeft een oppervlakte van 14 km² en bevindt zich op ongeveer 40 kilometer ten zuidwesten van het hoofdeiland. In het noordoosten kan men aan wal komen maar niet bovenop het eiland geraken. In het westen kan het wel maar dan moet het niet stormen en de deining moet er rustig zijn, wat zelden gebeurt en dus is het een ontoegankelijk eiland. Het is domein voor stormvogels, albatrossen, zeeberen, zeeolifanten, pinguïns en de kleinste niet-vliegende vogel ter wereld de Inaccesible-eilandral.

Nightingale is flink geërodeerde vulkaan van 18 miljoen jaar oud en de 2 km² grootte eiland op zo'n 16 ten zuidoosten van Inaccessible. Het werd in 1656 bijna bezocht door Jan Jacobszoon die er probeerde daar te ankeren en in 1760 kwam Gamaliel Nightingale erlangs en vernoemde het naar hemzelf. Recent zijn er twee rampen gebeurt in 2004 barste de vulkaan uit en 2011 voltrok een milieuramp. Vrachtschip MS Oliva met 1500 ton ruwe olie en 60 duizend ton sojabonen raakte aan grond en de olie vervuilde de wateren het eiland. De 20 duizend pinguïns werden naar Tristan da Cunha geëvacueerd om ze daar schoon te maken waar ook de bemanning van de MS Oliva meehielp. Behalve die pinguïns leven hier ook stormvogels en albatrossen. Toeristen mogen hier komen maar onder begeleiding van een bewoner van Tristan.

Gough het eiland met een Zuid-Afrikaans weerstation waar minstens twee medewerkers verblijven tot maximaal zes. Het ligt zo'n 350 km ten zuiden van Tristan da Cunha en de oppervlakte is 65 km². Het eiland is ontdekt door Portugees Gonçalo Álvares die het naar hem zelf vernoemde maar de Britse zeevaarder Charles Gough hernoemde in 1732 het eiland naar hem zelf. Vogelsoorten zoals stormvogels, albatrossen, sternen, rallen, gorzen en penguïns komen ervoor. Een grote broedpopulatie zeeberen leven hier en walvissen migreren langs het eiland. Maar over zoogdieren gesproken er komt ook de huismuis voor die er niet hoort en die gedraagt door het ruige klimaat als een roofdier. In groepen gaan ze op jacht naar kuikens van de bovengenoemde vogelsoorten om te goed te doen aanhet bloed en de organen van het kuiken. Deze huismuizen zijn een bedreiging voor de vogels en hebben er al één soort doen uitsterven, zodoende proberen ze de muis uit te roeien voor 2022. Gough staat sinds 1995 op de UNESCO Werelderfgoedlijst en in 2004 kwam Inaccessible erbij, wat het één van de afgelegen plekken op de lijst maakt.

Terug naar Edinburgh of the Seven Seas naar de meest afgelegen pub ter wereld de Albatross Bar waar brouwerij Bushy's van het eiland Man wat 20359 km noordelijker ligt van Tristan da Cunha tussen Engeland en Ierland een bier ter ere van het eiland brouwden. Dit werd gedaan in 2015 in samenwerking met de overheid van het eiland, lokale endemische bessen die voorkomen op alle vier eilanden die de eilandengroep Tristan da Cunha vormen. Wat de eilanders best trots op waren een bier ter ere van Tristan maar dat smaakte naar meer en het inspireerde om zelf een bier te gaan brouwen.

Albatross Ale is het resultaat om het zelf te proberen en daar stokt het met de informatie over wie het brouwt en het enigste wat ik te weten ben gekomen is dat het sinds 2019 gebrouwen wordt bij brouwerij Albatross. Er zijn wat minimale reviews op Ratebeer en Untappd te vinden en aan de hand daarvan komt er een omschrijving. Alcoholpercentage is nog onbekend en zal wel rond de 4% á 5% zijn maar de kleur is helder amber en de bierstijl is Pale Ale. De smaak is zoet met een licht bittertje het heeft wat lichte tonen van karamel en wat fruitigheid. Wat opviel aan die reviews dat de versie van 2019 wateriger was dan die van 2020, dat maakt de smaak toch weer voller. Wel een prachtig bewijs dat speciaalbier erg populair is over de wereld en zelfs op deze afgelegen plek. Maar het kan ook zo zijn dat er niet meer gebrouwen wordt of het op een pauze is gezet, maar in ieder geval was het leuk om over deze hoek van de wereld te schrijven.

Tenslotte de tristanalbatros siert het etiket en deze 110 cm lange vogel leeft uitsluitend op zee en komt alleen broeden op de eilanden Inaccessible en Gough. Door invasieve soorten zoals muizen, ratten, katten en varkens komt het niet meer voor op Tristan zelf, waar het dier op de vlag voorkomt. 

Dit was een flinke reis tip met een afgelegen biermerk, volgt nog een filmpje en door de afgelegenheid is er geen website.