Bier+Randzaken = Guinness Original - Ierland

Guinness Original

2019 was elke maand een groter bierverhaal over iets wat met Anheuser-Busch te maken had, 2020 kreeg Carlsberg de eer en 2021 was het de beurt aan Heineken. 2022 is de biertak van drankenreus Diageo aan de beurt, verwacht veel Guinness en tropische landen,  samenwerkingen met Heineken komen ook voorbij. Voor dit verhaal beginnen we in het jaar 1752 en toen erfde Arthur Guinness (1725-1803) van zijn peetoom (niet helemaal zeker)  Arthur Price, de bisschop van Cashel £100,- wat nu ongeveer £22,238,- is. Zijn vader Richard erfde ook dat bedrag en de beste scheen bier te hebben gebrouwen voor de bisschop. Met dat geld kocht hij in 1755 een brouwerij in het stadje Leixlip wat 20 km ten westen van Ierland is te vinden. 

Na drie jaar liet hij brouwerij aan zijn broer over en trok in 1759 naar Dublin, waar hij brouwerij Saint James's Gate ging leasen voor £45 per jaar (nu ongeveer £8,972) en dat contract duurt 9000 jaar. Trouwens die 9000-jarige huur telt niet meer want dat is inmiddels uitgekocht. De naam is na al die tijd nog steeds Saint James's Gate vernoemd naar een wijk ten zuiden van het centrum van Dublin. Het begon allemaal bescheiden en was zelfs een tijdje de grootste ter wereld en dat was rond 1886.

Arthur Guinness trouwde in 1761 met Olivia Whitmore en het echtpaar zat niet want ze kregen 21 kinderen waar van 10 de volwassen leeftijd haalden, 3 zonen werden ook brouwer en de andere werden missionarissen, schrijvers en politici. Op biergebied was eind 18de begin 19de eeuw de bierstijl Porter het populairst in het Britse Rijk en dat was het bier wat Arthur Guinness dus ook brouwde, op zeker in 1778 want uit dat jaar zijn belastingpapieren bekend waar ze het over Porter hebben. Porter van origine uit Londen is een donkerbruin bier en dat was toen ook al, de bierstijl werd al genoemd in 1721. Deze bieren zullen rond de 2% á 5% zijn geweest en de zwaardere versie van boven 6% werden Stout Porters genoemd. Die Stout Porters waren in die tijd nog donkerbruin en met het gebruikt van gebrand mout werden die bieren pikzwart. Dat gebeurde rond 1810 en dat was ook in Londen, daar sloeg de variant met lactose aan en die heet Milk Stout. In Groot-Brittannië heet het Sweet Stout wegens dat melk niet met bier mag worden geassocieerd. 

In Ierland ging het de andere kant op zonder lactose, dus daar is de smaak droger en daarom heet de variant Dry Stout. Deze bierstijl is in al die jaren zo vervlochten met Guinness dat men denkt dat zij het hebben uitgevonden, in ieder geval ze hebben het wereldwijd populair gemaakt. In elk geval ze hebben tot begin jar 70 van de 20ste eeuw Porters gebrouwen en daarna compleet overgegaan op het brouwen van het zwarte Stout, maar na 2010 is het niet allemaal meer zo zwart allemaal met het merk Guinness. Over die Guinness merken ga ik het verderop in het jaar overhebben. 

Waar Guinness behalve om zijn zwarte kleur bekend is en dat is het logo, de iconische harp. Dit Ierse symbool liet Guinness in 1862 registreren als handelsmerk, lang voordat Ierland onafhankelijk werd in 1921. De harp is gemodelleerd naar een exemplaar die te vinden is in de bibliotheek van de Universiteit van Dublin, wat ook bekend staat als Trinity College. Even terzijde hier bevind zich ook de Book of Kells een Ketische bijbel uit het jaar 800 wat ook een nationaal Iers symbool is. De harp waar ik een foto heb van gemaakt waar nadrukkelijk gezegd was dat niet mocht kan je onder deze alinea zien. De harp is ergens in de 14de of de 15de eeuw in elkaar gezet en lange tijd ging men ervan uit dat het eigendom was van Brain Boru. Brain Boru was een Ierse koning die leefde eind 10de eeuw en streed tegen de Vikingen. 

Die link met Brian Boru is vergezocht maar men is zeker dat het muziekinstrument bezit was van iemand van adel met geld. Toen Ierland onafhankelijk onafhankelijk werd namen ze een wapen aan en daarvoor kozen ze de harp wat al eeuwenlang een Iers symbool was. Alleen had de regering een probleem dat Guinness dezelfde harp gebruikt, nou mag de regering de harp in spiegelbeeld gebruiken. Ook ga ik hier dieper over in een later bierverhaal maar het Guinness logo is in al die jaren niet veel veranderd.

Ook wel iconisch zijn de grappige Guinness advertenties en dan vooral die je tegenkomt in een pub waar Guinness wordt geserveerd. Op die borden ziet men dieren zoals toekans, struisvogels, krokodillen, leeuwen en zeehonden met een glas Guinness. Slogans en dat zijn de volgende, "Guinness for Strength", "Lovely Day for a Guinness", "Guinness Makes You Strong", "My Goodness My Guinness" en het meest bekende "Guinness is Good For You". Deze advertenties dateren uit 1930 tot 1940 en met al die gezondheids puristen zouden die teksten niet meer kunnen. 

Andere feiten en geschiedenis dingen komen in verdere verhalen voor maar doe nog wel de fusie. In 1997 fuseerde Guinness met Grand Metropolitan, een drankenreus en het bedrijf nam een verzinselnaam aan. Diageo is die naam en "dia" komt uit het Latijns en betekent "dag", "geo" komt uit het Grieks en betekent "wereld". Dus das klinkt lekker vreemd allemaal, dag wereld. Kort overzicht van de drankenmerken die ze bezitten: Johnny Walker, Vat 69, Seagram's, Smirnoff, Captain Morgan, Bundaberg, Bailey's, Pimm's, Don Julio's, Gordon's en Yeni Raki om er wat te noemen. Guinness had tot 2005 een brouwerij in Londen genaamd Park Royal wat open ging in 1936 om de enorme vraag van Guinness te voldoen in Groot-Brittannië. De verkoop liep terug en de grond was duur en dus nu komt alles uit Ierland, het kantoor is blijven staan als het hoofdkantoor van Diageo en rest ging plat. Nu ga ik verder met bier en dan hou ik het bij het "origineel", het iconische "tapbier" en tevens "thuis-tapbier".

Guinness Draught en dit komt men tegen op de tap in een fatsoenlijke pub waarbij een ritueel van tappen aan voorafgaat voordat men fijn kan genieten van een pint Guinness. Het tappen gaat in twee delen want dat heeft te maken met vroeger waar men een deel uit een vat met jonge verse Guinness dat levendiger was door koolzuur met een ouder vat Guinness dat wat zijn levendigheid heeft verloren. Na de jaren 60 stapte ze over op koolstofdioxide om ook zo'n mooi getapt bier te krijgen met zo'n romige uitziende schuimkraag. Dus eigenlijk hoeft dat tappen in twee delen niet meer maar marketingtechnische ziet het er leuk uit, daar hebben ze bij Guinness ook een slogan voor namelijk "good things come to those who wait".

En bij het inschenken zal men opvallen dat Guinness nogal bruinrood is van kleur in het begin en alles tot rust is gekomen ziet men de vertrouwde pikzwarte kleur, eigenlijk is het stiekem de donkerste robijnrode variant wat gezien kan worden als men het glas in het licht houdt. Wie zich zorgen maak over die koolstofdioxide, nou die verlaat het bier gelijk en laat die eerdere schuimkraag achter. Nou kan men die tapervaring van de pub ook thuis ervaren door een blik Guinness Draught te kopen en dat woord betekent "tap".

In dat blikje doen een plastic balletje wat ze een widget noemen waar koolstofdioxide in zit, bij het open van het blikje komt dat vrij en heeft men bij het inschenken hetzelfde effect als bij het tapbier. Nou heeft de Guinness Draught een alcoholpercentage van 4,2% maar als het ergens onder licentie is gebrouwen dan kunnen ze tussen de 4,1% en 6% zwaar zijn. Maar ik doe de Ierse en die is 4,2%. De smaak is verfijnd droog bitter met tonen van geroosterd mout en dan heel fijntjes wat chocolade en koffie.

Guinness Original zonder widget en dit bier is een afstammeling van de originele Superior Porter uit 1821. Het heeft ook een tijd Guinness Extra Stout geheten en sommige overzeese markten heet het nog steeds zo. Sterker op het retro etiket wat ze nu gebruiken staat het bovenaan op het etiket nog die naam. Het etiket is afgeleid van een versie dat ze gebruikten in 1862 en ik vind het we wel wat hebben.

De twee rode X-en dateren uit de begin jaren om aan te duiden dat het bier "extra sterk" is, want de meeste konden niet lezen rond de 18de en 19de eeuw. Nou dit bier heeft ook een pikzwarte kleur...eh de donkerste variant van robijnrood wat op zwart lijkt. Het alcoholpercentage is 4,2% maar ook hier in andere landen kan het tussen de 4,1% en 6% zwaar. De Ierse is dus 4,2% met een meer zoetere smaak dan de Guinness Draught. Het heeft tonen van geroosterd mout, iets meer chocolade en iets minder koffie.

In Dublin kan men de Guinness Storehouse een hoge opslagtoren bij de brouwerij dat omgebouwd is tot bezoekerscentrum bezoeken. Hier kan men de geschiedenis, brouwproces, leren tappen ervaren en tenslotte bovenin de bar met uitzicht over Dublin van een Guinness genieten. Volgt nog de link en een filmpje. Link naar Guinness