Bier+Randzaken = Speight's Gold Medal Ale - Nieuw-Zeeland

 Speight's 

Gold Medal Ale

Tijdje geleden heb ik geschreven over het meest "internationaalste bier" van Nieuw-Zeeland, Steinlager en klik op de link naar het bierverhaal. Daar beloofde ik een verhaal over brouwgroep Lion en bij deze komt het. Tegenwoordig is het een Australaziatisch bedrijf dat eigendom is van Kirin een Japanse brouwerij, met Australazië bedoelen ze Australië, Nieuw-Zeeland, Nieuw-Guinea en al die kleine eiland naties die in de buurt eromheen liggen. Maar in dit verhaal hou ik het bij het Nieuw-Zeelandse gedeelte wat ook de plek is waar het brouwbedrijf Lion zijn origine heeft. 

Voordat ik begin richt Lion zich niet alleen op bier maar ook op wijn, cider, sterke drank, mixdrankjes, water, frisdrank, limonades en alles wat zuivel te maken heeft. De geschiedenis begint in 1840 wanneer zakenlui en politici genaamd John Logan Campbell en William Brown brouwerij Hobson Bridge beginnen in Auckland naast andere bedrijven. Deze twee hebben Auckland zo'n beetje gevormd in de vroege jaren van de grootste stad van Nieuw-Zeeland. In ieder geval dat bedrijf heette Brown Campbell en was de grootste brouwerij van het Noordereiland maar in 1897 fuseerde ze met brouwerij Albert van Louis Ehrenfried. De brouwerij ging Campbell & Ehrenfried heten en werd geleid door de neef Louis Ehrenfried, Arthur Meyers die ook burgemeester van Auckland werd en een stempel drukte op de stad in positieve zin. 

In 1915 werd brouwerij Great Northern uit Auckland overgenomen en die brouwden een bier met de naam Lion wat de naam ging worden van die brouwerij, kijk daar hebben we de naam van het bedrijf en biermerk. Volgende fusie in 1923 is een grote om de Nieuw-Zeelandse Drooglegging het hoofd te bieden hier gingen tien brouwerijen samen om New Zealand Breweries te vormen. Dat waren dus de brouwerijen Lion en Captain Cook uit Auckland, Speight's, Strachan's en  McGavins's uit Dunedin, Crown, Manning's en Ward's uit Christchurch, Staple's uit Wellington en Barry's uit Gisborne.

De zoon van Arthur Myers genaamd Kenneth ging het bedrijf leiden wat een dominante factor ging worden in Nieuw-Zeeland en versterkte de zoon van Kenneth genaamd Douglas de leiding bij de brouwgroep in 1965. Begin jaren 80 werd naam New Zealand Breweries veranderd naar het populairste merk van het bedrijf en dat is Lion Red. Het bedrijf ging brouwerijen overnemen in Australië en ging ook samen met LD Nathan een bedrijf die supermarktformules beheerden in Nieuw-Zeeland in 1988, dat bedrijf heette Lion Nathan. Vanaf 1998 kwam het beetje bij beetje in handen van het Japanse Kirin en ging het hoofdkantoor naar Sidney, Australië. Vanaf 2011 heet de brouwgroep wederom Lion. Sommige bieren van ze heb ik op en sommige niet maar hulp van Ratebeer kom ik een end, er komen er 8 voorbij.

Speight's Gold Medal Ale had ik ooit op en kwam als eerst bij me op voor de titel van het verhaal. Voor de grote fusie in 1923 was dit de grootste brouwerij van het Zuidereiland en heel Nieuw-Zeeland. Dit bier bestaat sinds 1880 en kreeg de naam dat ze twee gouden medailles wonen tijdens een beurs in Melbourne, Australië. Laat je niets wijs maken met het woord "Ale" in de naam, dit is een ondergistende Vienna en geen bovengistende Ale overigens dit gebeurt vaker daar in Australazië. Het bier heeft een alcoholpercentage van 4% met een heldere amber kleurtje. De smaak is licht zoet bitter met tonen van karamel en licht geroosterd mout.

Speight's 5 Malt Old Dark en laten we er nog één doen, trouwens er staat nog steeds een brouwerijfiliaal in Dunedin waar dit merk zijn oorsprong heeft. Dit bier is er sinds 1992 met de bedoeling om de bieren uit de 19de eeuw te doen herleven en dat is gelukt met deze Porter plus om een beetje moderniteit mee te geven zijn er vijf soorten mout gebruikt. Het bier heeft een alcoholpercentage van 4% en de kleur is helder donkerbruin. De smaak is licht zoet bitter met tonen van geroosterd mout, wat koffie en karamel.

Steinlager Tokyo Dry had ik niet behandeld in het bierverhaal over Steinlager want ik bewaar deze voor dit verhaal. Sinds 1957 dat het "internationaalste" merk van Nieuw-Zeeland bestaat zijn er diverse Steinlager merken erbij gekomen. Steinlager Tokyo Dry is geïnspireerd door het "Dry Beer" wat in Japan is ontstaan. Bij dit procedé worden alle suikers gefermenteerd waardoor er ook de koolhydraten zijn verdwenen, dus weinig smaak. Deze Lager variant heeft een alcoholpercentage van 5% en de kleur is helder goud. De smaak is droog bitter met zeer lichte tone van iets dat op fruit lijkt, koud drinken die hap.

Canterbury Draught is ook een oudje dat al meegaat sinds 1954 en hoorde bij brouwerij Ward's uit Christchurch wat op Zuidereiland ligt. Dit bier is regionaal erg geliefd en men zal niet snel elders in het land vinden. De aardbeving die in 2011 Christchurch trof heeft de vindbaarheid flink teruggedrongen. Ook pretendeert het een bovengistende Bitter te zijn maar het is een Vienna, de amberkleurige ondergistende Lager. Het helder amberkleurig bier is vernoemd naar de regio waar Christchurch toe behoort en het alcoholpercentage is 4%. De smaak is licht zoet bitter met tonen van karamel.

Waikato Draught is een merk dat bestaat sinds 1925 en ooit bij brouwerij Innes uit Hamilton een stad ten zuiden van Auckland. Toen het New Zealand Breweries heette kochten ze deze brouwerij en top de dag van vandaag is het populair in de regio Waikato. Nieuw-Zeeland is onderverdeeld in regio's en dit is er één van de zestien, de hoofdstad is Hamilton. Hier staat op het etiket dat het bier een sterke bittere smaak heeft en niet dat het een Bitter is, trouwens dit is weer een Vienna. Het alcoholpercentage is 4% en de kleur is wederom helder amberkleurig. De smaak is behoorlijk droog met tonen van karamel.

Rheineck Lager is een Lager die zelfs sommige Nieuw-Zeelander nog kan verassen en dat is om de prijs die niet hoog is. Het tweede is dat de alcoholpercentage maar 3,5% is want men verwacht bij een Lager iets van rond de 5%. Wie het een beetje opvalt met de meeste bovenstaande bieren dat men Britse Bitters op ondergistende wijze willen brouwen dat het eigenlijk Vienna's zijn. Trouwens noemen de meeste brouwers het Draught wat bier van de tap betekent, maar het komt uit een fles maar dat is een verhaal voor een andere keer. Rheineck Lager bestaat sinds de jaren 60 en was van origine van brouwerij Innes. De smaak is licht zoet bitter met enige tonen van citroen.

Lion Brown is ook dus zo'n "Draught" en dit bier bestaat ook sinds de eeuwwisseling en dan bedoel ik die van de 20ste eeuw. Het heette ooit voor 1953 Imperial Draught Ale en in de jaren 40 gaven Nieuw-Zeelandse militairen het de bijnaam "The Brown Bomber". Wat komt door het biervat dat als logo wordt gebruikt, het lijkt enigszins op een bom. Het is dus ook een Vienna en het alcoholpercentage van 4%, wederom een heldere amber kleurtje. De smaak is licht droog bitter met tonen van karamel.

Lion Red heette voor de jaren 80 gewoon Lion Beer en dat vanaf 1907, wie goed heeft opgelet dit was het bier van voormalige brouwerij Great Northern. Doordat de kleur van het etiket nogal de kleur rood bevat kreeg het bier de bijnaam "Red", wat dus nu de naam is geworden. Die leeuw stond in het familiewapen van de eigenaar van brouwerij Great Northern wat het merk een traditionele Brits gevoel meegaf. Ook een Vienna en ook een alcoholgehalte van 4% dus ook hier een helder amberkleurtje. De smaak is zoet bitter met tonen van karamel en een toefje aardbei. Trouwens dit bier had zo maar de titel van dit verhaal kunnen zijn, maar Speight's kwam als eerste bij me op.

Zo dat waren wat bieren van Lion en wel die een paar decennia meegaan en dan heb ik het nog niet over hun craftbrouwerijen gehad die ze laatste jaren hebben aangekocht. Ook dat is een bierverhaal voor later maar eerst de link en een filmpje. Link naar brouwerij Lion