Bier+Randzaken (extra verhaal) = Kokanee - Canada
Kokanee
Het extra verhaal omtrent bier en dan speciaal het land waar het Nederlands Elftal tegen uitspeelt, officiële en vriendschappelijk wedstrijden. Geheel grotendeels het voetbal negerend maar wel een reden om iets uit dat land te schrijven, dit keer Canada vriendschappelijk thuis. Canada leent zich ook wel voor een commercieel biermerk en van deze zullen velen hier er nog nooit van hebben gehoord.
Het hoort bij Labatt Brewing Company wat ontstaan is in London, Ontario en
bij het almachtige AB-Inbev hoort. Maar eerst moeten we naar de Canadese provincie British Columbia en om precies in het stadje Creston. Dit stadje ligt
zo'n 738 kilometer met de auto ten oosten van Vancouver, de grootste stad
van British Columbia. Maar het begon elders in Nelson een stadje zo'n 125 km noordwestelijker gelegen en daar ging in 1892 de Nelson Brewing Company open. In 1956 verhuisde de brouwerij naar Creston en ging verder als Columbia Brewery, grotendeels vernoemd niet naar de provincie maar de rivier.
In 1959 kwamen ze met het biermerk Kokanee wat ze hebben vernoemd naar een gelijknamige natuurgebied wat drie uur rijden is van Creston, trouwens een anderhalf uur van Nelson. In de jaren zestig van de vorige eeuw kon men enkel in het afgelegen binnenland van British Columbia dit bier kopen. In 1974 werd Columbia Brewery dus gekocht door Labatt Brewing Company die ook wel in British Columbia hun bieren wilde slijten. Voor Kokanee werd een marketingteam op los gelaten wat het bier bekende maakte. Vooral het gebruik van Sasquatch ook bekend als Bigfoot hielp erg mee naast de slogans over de pure natuur waar het merk vandaan komt. De mythische Bigfoot wordt overal gehoord, gezien en vooral veel (vaag) beeldmateriaal zowel onverklaarbaar echt of totaal vervalst. Voor de brouwerij hebben ze een beeld van het illusive wezen neer gezet.
In 2001 werd Kokanee toch herintroduceerd in het oosten van Canada maar wel gebrouwen in Creston en getransporteerd, leuk ritje van meer dan 3000 km. Overigens was moederbedrijf Labbat sinds 1995 in Belgische handen van Interbrew wat later AB-Inbev werd. Dan nog iets over het etiket en verpakking want naast de lichtblauwe en witte kleur met de nodige bergen en rivieren kan men als goed zoekt een Bigfoot ontwaren. Moet er wel bij melden dat ze het niet op elke verpakking zetten en om zeker te zijn zal je meerde Kokanee's moeten openen om te drinken. Al vind ik die "K" wel op gestileerde Bigfoot lijken. Ook op zich apart is dat vijf Labatt brouwerijen in of vlakbij dicht bevolkte steden bevinden en die in Creston is nogal afgelegen is, trouwens er worden ook andere Labatt bieren hier gebrouwen. Laat ik drie bieren van het merk Kokanee behandelen.
Kokanee Light is een Lager en een Light Beer wat gepromoot wordt als gezond mits je er maar één van drinkt anders heeft geen effect. Het bier heeft een alcholpercentage van 4% en een helder gouden kleur. Iets zoet van smaak, een wing bitter, wat waterige body en zeer lichte tonen van fruitigheid.
Kokanee Gold is het tegenovergestelde van de Light Beer. Deze Lager is is wat zwaarder en heeft een alcoholpercentage van 5,3%. Het goudoranje kleurige bier heeft een licht zoet bittere smaak met lichte tonen van karamel en fruitigheid op het vlakke af.
Kokanee en dit is de eerste en ook een Lager. Het is iets beter dan Kokanee Light en ietsjes minder dan Kokanee Gold. Dit helder goudkleurige bier heeft een alcoholpercentage van 5%. De smaak is licht zoetig en ietsjes bitter met lichte tonen van karamel, fruitigheid en zelfs iets van grassig aroma maar niet veel.
Dit was het biermerk Kokanee die eerder door een Canadees bij een ijshockey wedstrijd wordt gedronken, geen link maar wel een filmpje.
Reacties
Een reactie posten