Bier+Randzaken = Caffrey's Premium Irish Ale - Engeland

Caffrey's 

Premium

Irish Ale

Het 3de Molson Coors verhaal en kijken we wat ze doen in het Verenigd Koninkrijk. Het Coors gedeelte is er al sinds 2000 aanwezig doordat Interbrew wat nu AB-Inbev te machtig werd door de koop van Bass Brewers uit Burton-upon-Trent, de oude brouwhoofdstad van Engeland. Tijd geleden had ik een bierverhaal geschreven en door hier te klikken kan men het teruglezen. Kort uitgelegd was Bass opgericht in 1776, ooit de grootste brouwer ter wereld en rond 1860/1870 was het in elk land te vinden. Interbrew hield het merk Bass en de pubs en hotels. Coors kreeg de brouwerijen die bij Bass hoorden en alle andere merken.

Nadat Molson en Coors zijn samenwerken in 2006 kreeg de Britse tak een nieuwe naam namelijk Molson Coors Brewing Company UK. Behalve de brouwerij in Burton-upon-Trent hebben ze er ook een in het brouwerijstadje Tadcaster, waar ook John Smith en Samuel Smith hun bieren brouwen. Die vestiging gaat ook al een tijd mee en heette ooit Tadcaster Tower Brewery opgericht in 1882. Bij beide brouwerijen ligt de focus op Carling, Coors Light en een handjevol Bitters die zo voorbij komen. Op het terrein in Burton-upon-Trent kan men het National Brewery Centre bezoeken waar de geschiedenis van het brouwen in Engeland er aan toe ging. 

In ieder geval zijn die twee grote bierfabrieken nogal zielloos vooral die uit Tadcaster, daar wordt niks meer gebrouwen wat bij die brouwerij hoorde. In Burton is het ook niet nostalgisch maar daar geven ze het idee dat het biermerk Carling een op-en-top Britse Lager is. Al ligt dat wat anders want het heeft zijn origine in Canada. Het meest nostalgische is toch het museum waar een inpandige brouwerij aanwezig is en daar bieren brouwen van het voor Britten nostalgische merk Worthington. Moet er wel bij zeggen dat de best lopende Worthington in de bierfabriek gebrouwen wordt.

In 2012 heb ik Burton-upon-Trent bezocht om wat brouwerijen te bezoeken en lokaal bier te proeven. Viel me op dat er overal door de stad gebouwen stonden die bij de Molson Coors brouwerij hoorden. Dit is aan de oostzijde van het station aan de westzijde is het brouwerij Marston's zijn plek. Ik heb er me vermaakt met de brouwerijen, brouwpubs en de omgeving. Maar wie en romantisch beeld bij een brouwerij wil hebben moet niet bij Molson Coors UK zijn, op het museum na dan.

Ze hebben er paarden die ze gebruiken voor het nostalgische brouwverleden en er zijn ook oude vrachtwagens.

Behalve deze twee bierfabrieken hebben ze sinds 2011 Sharp's Brewery uit Cornwall waar op en op-en-top Britse Ales worden gebrouwen. Maar het belangrijkste bier Doom Bar is overgeheveld naar Burton-upon-Trent en/of Tadcaster, het is lastig waar wat gebrouwen wordt. Maar in Cornwall wordt gewoon nog de rest wel gebrouwen. Als men hier klikt moet men even scrollen om wat over Doom Bar te lezen, misschien in de toekomst een wat langer verhaal over deze brouwerij. 

Als laatste hadden ze nog meerdere bierfabrieken en een mooi voorbeeld is in Alton, Hampshire die ze sloten in 2015. Deze brouwerij werd opgericht in 1763 en op contractbasis werd er Heineken gebrouwen wat goed was voor 75% van de productie. Maar Heineken ging zijn eigen bier brouwen in het Verenigd Koninkrijk en toen was deze brouwerij toch te groot en sloten ze het. Ik heb een filmpje erbij geplaatst waar urban explorers die spookbrouwerij met een bezoekje vereren.

Nu gaan we verder met het bier gedeelte en sommige van deze merken hebben een lange geschiedenis maar een schim zijn van wat ze waren. Dus bieren uit de tijd dat Bitter en Mild groot waren en wat Lager die de plek heeft ingenomen.

Carling Premier is wat anders dan de gewone Carling, om mee te beginnen is het wat zwaarder met 4,7% tegen 4%. Qua smaak is het soepeler, wateriger en wat saaier dan de gewone Carling. Het heeft zeer lichte tonen van zoete maïs en wat fruitigheid. Bij Carlin Premier gebruiken ze in het blikje een widget wat bij openen het balletje openbarst en er stikstof vrijkomt, dit alles geeft het bier getapt uiterlijk. Het bier was bedoeld voor de Premier League waar het ooit sponsor van was. 

Madrí Excepcional is speciaal voor de Britse markt maar ze hebben het ontwikkeld bij een overgenomen Spaanse craftbrouwerij Cerveza LA SAGRA uit Numancia de la Sagra ten zuiden van Madrid. De Lager heeft een alcoholpercentage 4,6% en de kleur helder goud. Licht zoet bitter van smaak en heeft lichte tonen van citroen en zoete maïs. Dit bier is bedoeld om de concurrentie aan te gaan met Estrella Damme en San Miguel, Spaanse bieren die het goed doen in de Britse Pub.

Prahva en hier geldt hetzelfde als met Madri daarnet, bedacht voor de Britse markt op de concurrentie aan te gaan met de Tsjechische Pilseners Pilsner Urquell en Budweiser Budvar. Ze hebben het receptuur van Staropramen Smíchov gebruikt van het Praagse bezit Pivovary Staropramen, Prahva betekent "oprecht". Het alcoholpercentage is 4% en de kleur is helder goud. De smaak is licht droog bitter met lichte tonen van citroen.

 

Cobra Premium of Cobra Beer is het resultaat van de Brits-Indische sir Karan Bilimoria die bij een Indiaanse maaltijd de Britse Lager te bitter van smaak is, een opgeblazen gevoel gaf en veel te koolzuur. Dus dat allemaal wat minder maken en liet het bier ontwikkelen in India bij Mysore Breweries en naar Engeland verschepen. Dat werd te duur en raakte bij failliet maar bij Charles Wells Brewery het bier laten brouwen was de oplossing voor een tijdje. In 2009 ging het fout maar het bier was interessant genoeg voor Molson Coors om voor 50,1% eigenaar te worden. Deze Lager heeft een alcoholpercentage van 4,6% en een heldere gouden kleur. De smaak is licht zacht zoet bitter en heeft zeer lichte tonen van karamel.

Stones Bitter bestaat sinds 1948 en werd gebrouwen door de terziele gegane William Stones Brewery uit Sheffield. In 1968 kwam het in handen van Bass en was het rond 1981 het best verkochte bier van Groot-Brittannië. Maar daar kwam een eind aan toen ze het alcoholpercentage verlaagde van 4,1% naar 3,7%, ook met de smaak werd gepruts. Gelukkig mag True North Brew Co onder licentie de originele 4,1% versie brouwen, wel is het alleen op vat. De blikversie heeft een heldere donkergouden kleur. De smaak is licht droog bitter met tonen iets van karamel.

M&B Brew XI is ook zo'n biermerk dat betere tijden heeft gekend in Engeland. Ooit groot voornamelijk in de tweede stad van het Verenigd Koninkrijk Birmingham, hoorde was dit bier oorspronkelijk Mitchells & Butlers Brewery wat bestond van 1898 tot 1961. Het is alleen van tap te krijgen en alleen rond Birmingham waar ik ooit heb gedronken. De biernaam zal te maken dat het de 11ste brouwsel was dat voldeed om verkocht te worden. Deze Bitter heeft een alcoholpercentage van 3,6% en de kleur is helder amber. De smaak is licht droog bitter met tonen van karamel en iets van sinaasappel.

Worthington's Best Bitter als je het van tap drinkt en uit blik met widget heet het 

Worthington's Creamflow. Ooit was er een William Worthington Brewery in Burton-upon-Trent dat rond 1800 tot 1900 één van de grotere brouwerijen ter wereld was. In die tijd werd er flink wat India Pale Ale's exporteerden richting Brits-Indië. De brouwerij bestond van 1761 tot 1927 toen ze fuseerden met Bass Breweries. Al wordt er tegenwoordig door Molson Coors geen reclame gemaakt is het na John Smith's en Tetley's de meest gedronken Bitter van Engeland. Het alcoholpercentage is 3,6% en de kleur is helder amber. De smaak is droog bitter met lichte tonen van licht geroosterd mout en karamel.

Caffrey's Premium Irish Ale en ondanks het "Ierse" uiterlijk is er niks Iers meer aan maar het heeft wel Ierse roots. In 1850 begon Nicolas Caffrey in Dublin een brouwerij aan de rivier Liffey vlakbij Guinness om met hen de strijd aan te gaan. Dt lukte niet en na de dood van Nicolas nam zoon Thomas de brouwerij over en verhuisde in 1897 naar Belfast, de brouwerij ging Thomas Caffrey Brewery heten. Sinds 1921 bestaat Noord-Ierland en de brouwerij werd de grootste van dat gebied. De familie Caffrey verkocht de brouwerij in 1960 en ging het Ulster Brewery heten om vervolgens gekocht te worden door Charrington Brewery in 1964, deze brouwerij fuseerde met Bass in 1967. In 2000 nam Interbrew Bass over zoals eerder verteld en deze vonden de brouwerij in Belfast overbodig en sloot de brouwerij in 2005 nadat ze er geen kopers voor konden vinden. Het bier is in 1994 door Bass toendertijd nieuw leven ingeblazen om de strijd aan te gaan met Kilkenny, de beroemde Irish Red Ale. Het bier heeft een alcoholpercentage van 3,8% en de kleur is helder amber. De smaak is licht zoet bitter met lichte tonen van karamel en een beetje licht geroosterd mout.

Molson Coors in het Verenigd Koninkrijk is eigenlijk in het leven houden van bieren van weleer maar ook het massaal brouwen van Lagers zoals Carling. Volgt de link, een filmpje en ergens volgende maand wat Molson Coors doet in Roemenië . Link naar Molson Coors